سون از جدایی هری کین برد کرد!
تاریخ انتشار: ۲ آبان ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۹۴۹۲۱۳
به گزارش ورزش سه، زمانی که هری کین تابستان گذشته راهی بایرن مونیخ شد، به راحتی میشد حدس زد بازیکنی که بیش از همه تحت تأثیر این اتفاق قرار میگیرد، سون هیونگ مین است، چرا که این دو بازیکن در کنار یکدیگر در به ثمر رساندن بیشترین تعداد گل در تاریخ باشگاه تاتنهام، تاثیرگذار بودند.
اما با این حال سون موفق شد جدایی مهاجم انگلیسی را جبران کند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
این اتفاق در شرایطی رخ داد که سون فصل گذشته به دلیل مصدومیت عملکرد ضعیفی ارائه داد و از نظر بدنی صد درصد آماده نبود تا این سوال ایجاد شود که او از فضای اطراف باشگاه ناراحت است یا از مشکلی رنج میبرد اما با حضور آنگه پوستکوگلو، این مسائل نیز حل شدند.
سرمربی استرالیایی موفق شد سطح سون و همچنین روحیه او را بالا ببرد و نقشش را هم تغییر بدهد. بنابراین جدایی کین فرصتی ایدهآل در دوران حرفهای این ستاره کرهای ایجاد کرد تا او جایگاه خود را تغییر بدهد. این تغییر برای سون در سن 31 سالگی منطقی است، به خصوص که او هنوز قدرت بدنی دارد و در تمام کردن حملات با هر دو پا خوب عمل میکند.
سون حالا فعالیت بیشتری در محوطه جریمه حریف دارد. به گزارش اسکای، بازیکنی که لمس توپش در داخل محوطه جریمه کمتر از 10 درصد بود، در این فصل به 20 درصد رسیده است. نکته جالب اینکه هر 6 گل او در لیگ برتر با هدایت پوستکوگلو از داخل محوطه جریمه به ثمر رسیده و این بزرگترین توضیح برای تغییر پست او است. سون در حال حاضر در رده سوم جدول گلزنان لیگ برتر قرار دارد و تنها ارلینگ هالند و محمد صلاح را بالای سر خود میبیند و نکته جالب اینکه سپتامبر گذشته هیچ بازیکنی بیشتر از او گل نزده است.
نقش سون در سیستم پوستکوگلو موثرتر از نقش کین است، چرا که سرمربی استرالیایی ترجیح میدهد مهاجم را از پشت بدود تا فضا برای جیمز مدیسون بازیساز باز شود اما کین عقبتر بازی میکرد تا نقش مدیسون را بازی کند.
سون همچنین در پرسینگ نیز به تاتنهام کمک میکند. او بازیکنی است که بیشترین مسافتها را هنگام تحت فشار قرار دادن حریف با سرعت میدود و 1314 متر را طی میکند؛ بالاتر از دومینیک سوبوسلای (1309)، آنتونی گوردون (1293) و مارتین اودگارد (1191).
بنابراین تاتنهام پس از جدایی کین موفق شد با سون به آنچه میخواست برسد، چرا که او ستارهای است که قادر به گلزنی و فضاسازی است و متناسب با سبک بازی مربی عمل میکند. با تمام این اوصاف، کره جنوبی بیشترین سود را از جدایی کین برد.
منبع: ورزش 3
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.varzesh3.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ورزش 3» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۹۴۹۲۱۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
آرسنال باید به این ستاره افتخار کند
به گزارش "ورزش سه"، آرسنال این هفته در چهارچوب رقابتهای هفته سی و پنجم لیگ برتر انگلیس در دربی لندن روبروی تاتنهام به میدان رفت و در یک بازی تماشایی و پرگل توانست با نتیجه 2-3 برابر این تیم به پیروزی برسد و سه امتیاز بسیار مهم را به دست آورد.
شاگردان میکل آرتتا موفق شده بودند در این بازی با سه گل از حریف پیش بیفتد اما اشتباهی که رایا در دقیقه ۶۴ انجام داد باعث شد که تاتنهام به بازگشت به این دیدار امید پیدا کند و بتواند دو گل از گلهای خورده شده را جبران کند. هرچند آنها در نهایت نتوانستند برای سومین بار دروازه آرسنال را باز کنند و بازی به سود توپچیها به پایان رسید.
سیمن در پادکستش با اشاره به اتفاقات این بازی گفت: «من در ۲۰ دقیقه پایانی و پس از پاس رو به عقب اشتباه رایا بسیار مضطرب بودم. او در یک لحظه مردد شد. از یک سو میخواست توپ را به حرکت درآورد و سپس دید که یک نفر نزدیکترین راه ارسال پاسش را بسته است و ناگهان تصمیم گرفت هیچ کاری نکند.
او توپ را مستقیما به رومرو سپرد کاری که باید در این لحظه انجام میداد این بود که تلاشش را برای متوقف کردن او کند و منتظر نتیجه بماند. این اشتباه دوگانه بود اما من باید از او تمجید کنم چون پس از آن فشار زیادی روی تیم وارد شد و ممکن بود بهای سنگینی را بپردازد اما عملکرد او پس از این اشتباه عالی بود و باید به او افتخار کرد.»